از آنجایی که شیوع آبله میمون در سرتاسر جهان شتاب بیشتری می گیرد، در اینجا پنج نمودار وجود دارد که دقیقاً توضیح می دهد که چرا این شیوع بسیار متفاوت از آنچه در گذشته دیده بودیم.
تصویر سه بعدی ویروس آبله میمون
اولین موارد تایید شده آبله میمون در انسان در سال 1970 ثبت شد و طی چند سال، موارد انسانی در چندین کشور در مرکز و غرب آفریقا یافت شد. با این حال، جهان چیزی شبیه به شیوعی که اکنون در سطح بین المللی شاهد آن هستیم ندیده است.
تعداد کنونی موارد تایید شده در چهار ماه گذشته بر اساس داده های جهان ما، 23 برابر بیشتر از تمام موارد ثبت شده در طی تقریباً پنج دهه از سال 1970 تا 2018 (~ 1475) است.
از لحاظ تاریخی، شیوع آبله میمون با انتقال از حیوان به انسان مرتبط بوده است، و ما زنجیره های طولانی انتقال از انسان به انسان را ندیده ایم، در حالی که برای این شیوع فعلی، ما شاهد انتقال گسترده از انسان به انسان هستیم که باعث هر دو بیماری می شود. تعداد موارد و گسترش جغرافیایی (80+ کشور) منحصر به فرد باشد.
تاریخ آبله میمونی در گذر زمان
در شیوع های قبلی، متوالی ترین موارد انسان به انسان ، یا طولانی ترین زنجیره بدون وقفه انتقال فرد به فرد، شش مورد در جمهوری کنگو بود. اکنون اوضاع بسیار متفاوت به نظر می رسد. موارد ابتلا به آبله میمون به طور روزانه در حال افزایش است و به طور متوسط روزانه هزار مورد جدید در سراسر جهان گزارش می شود.
شیوع آبله میمونی در 2022
همچنین منحصر به فرد این شیوع این است که داده های موجود نشان می دهد که این بیماری عمدتاً در اروپا و قاره آمریکا در حال گسترش است و کمتر از 1٪ موارد فعلی از کشورهای بومی تایید شده است. در حالی که تعداد کشورهایی که موارد ابتلا را گزارش می‌کنند از تعداد انگشت شماری به بیش از 80 کشور در هشت هفته گذشته رسیده است، اکثر موارد جدید در پنج کشور باقی مانده است.
شیوع آبله میمونی در جهان
یکی از جنبه های متمایز شیوع فعلی آبله میمون این است که چه کسی آلوده شده و نحوه انتقال آن است. نمودار زیر برخی از واقعیت‌های کنونی این شیوع را نشان می‌دهد – موارد بیشتر در مردان میانسال (99-98٪) و معمولاً از طریق تماس جنسی (95٪) ظاهر می‌شوند، اما نه همه.
آبله میمون یک عفونت مقاربتی محسوب نمی شود. ویروس معمولاً از طریق تماس شخصی نزدیک، اغلب تماس پوست به پوست، از جمله تماس مستقیم با ترشحات تنفسی، مانند مخاط یا بزاق، یا ضایعات پوستی، به هر کسی سرایت می‌کند. با این حال در این شیوع آبله میمون، تماس در حین رابطه جنسی راه غالب انتقال است.
همچنین، R0 یا عدد تولید مثل برای مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند، در کشورهایی با بیش از 1000 مورد، بالای 1 است. این بدان معناست که هر مورد تایید شده در یک جمعیت پرخطر در حال حاضر به طور متوسط به بیش از یک فرد دیگر سرایت می کند.
WHO گزارش داد که در مراکز شهری اسپانیا، R0 تخمین زده شده 1.8، در بریتانیا 1.6، و در پرتغال 1.4 است. نسبت افراد مبتلا به آبله میمون در اروپا که دچار سرکوب سیستم ایمنی هستند بسیار زیاد است – 38 تا 40 درصد موارد مثبت نیز HIV+ هستند. اکثر موارد در اروپا شدید نیستند (94٪) و تنها 5-6٪ از مبتلایان باید در بیمارستان بستری شوند.
تعداد مبتلایان در اروپا
مانند شیوع های گذشته، این شیوع تنها در صورتی پایان می یابد که R0 در همه جا به زیر یک برسد. این امر مستلزم اقدامات کنترلی مانند واکسیناسیون، جداسازی موارد، قرنطینه تماس ها، استفاده از تجهیزات حفاظت فردی و تغییر در رفتارهای منجر به انتقال آبله میمون است.
خبر خوب این است که واکسن‌هایی برای آبله ساخته شده‌اند که هنوز هم برای تامین ذخایر ملی برای امنیت زیستی تولید می‌شوند. این واکسن ها متعاقباً بر اساس مطالعات حیوانی برای آبله میمون مجوز گرفتند. با این حال، تقاضای فعلی بسیار بیشتر از عرضه جهانی است.
اما رقابت برای دسترسی به واکسن آبله میمون به خوبی در جریان است و استراتژی‌هایی برای به اشتراک گذاری دوز و واجد شرایط بودن برای واکسن در کشورهایی که دسترسی دارند در حال اجرا است. در حالی که ایالات متحده، بریتانیا، کانادا و سایر کشورها میلیون ها واکسن خریداری کرده اند، هیچ کدام به آفریقا نرفته اند. در اینجا به گفته مقامات بهداشتی، نسخه شدیدتر آبله میمون (Congo Basin Clade) باعث مرگ بیش از 70 نفر در سال 2022 شده است ( ارقام رسمی WHO هفت مورد مرگ تایید شده را گزارش می دهند). کشورهای خارج از آفریقا تا به امروز تنها چند مورد مرگ و میر ناشی از آبله میمون را گزارش کرده اند.
مرگ میر آبله میمون
