مکمل های ویتامین Dممکن است به کاهش التهاب مزمن کمک کند.

مطالعه نشان می دهد مکمل های ویتامین Dممکن است به کاهش التهاب مزمن کمک کند.

محققان اثرات ویتامین D را بر التهاب سیستماتیک با درجه پایین بررسی کردند.

آنها دریافتند که کمبود ویتامین D منجر به سطوح بالاتر بیومارکرهای التهابی می شود.

آنها نتیجه گرفتند که بهبود وضعیت ویتامین D در میان بیماران کمبود می تواند خطر یا شدت بیماری های مزمن با اجزای التهابی را کاهش دهد.

التهاب سیستماتیک درجه پایین با انتشار طولانی مدت مولکول های التهابی مشخص می شود است مرتبط منبع مورد اعتمادبه شرایط مختلف سلامتی

 

در حالی که ویتامین D به طور کلاسیک برای تنظیم سطح کلسیم شناخته شده است، اخیرامطالعاتمنبع مورد اعتمادنشان داده اند که ممکن است در تعدیل پاسخ التهابی بدن نیز نقش داشته باشد.

 

به عنوان مثال، تحقیقات غلظت ویتامین D در خون را با سطوح پروتئین واکنشی C (CRP)، یک نشانگر زیستی التهابی که به طور گسترده استفاده می شود، مرتبط کرده است.

 

با این حال، همانطور که به صورت تصادفی نشان داده شده است، ناشناخته باقی مانده است که آیا سطوح پایین ویتامین D باعث افزایش سطح CRP می شود یا خیرآزمایش هایمنبع مورد اعتماد.

 

اخیراً، محققان شواهدی را بررسی کردند که آیا سطوح ویتامین D بر سطح CRP تأثیر می گذارد یا خیر.

 

محققان ارتباط مستقیمی بین سطوح پایین ویتامین D و سطوح بالاتر CRP را گزارش کردند. آنها می گویند که یافته های آنها می تواند نشانگر زیستی مهمی برای شناسایی افراد در معرض خطر بیماری های التهابی ارائه دهد.

 

دکتر مایکل اف هولیک ، استاد پزشکی در دانشگاه بوستون ، “شواهد روزافزونی وجود دارد که بهبود وضعیت ویتامین D خطر ابتلا به بیماری های خودایمنی از جمله دیابت نوع 1، مولتیپل اسکلروزیس و سایر اختلالات التهابی مانند دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی را کاهش می دهد.” دانشکده پزشکی که در این مطالعه شرکت نداشت، به Medical News Today گفت .

 

این همچنین با مشاهدات اخیر از سوی سازمان ملل متحد مطابقت داردآزمایش حیاتیمنبع مورد اعتمادوی افزود: آن دسته از بزرگسالانی که روزانه 2000 واحد ویتامین D3 تا 5 سال مصرف می کردند، خطر ابتلا به تمام اختلالات خودایمنی را تا 22 درصد در مقایسه با گروه دارونما کاهش دادند.

 

ویتامین D کم، التهاب بیشتر

برای این مطالعه، محققان داده‌های 294970 فرد غیر مرتبط با اصل و نسب سفید-بریتانیایی را از Biobank بریتانیا بررسی کردند.

 

داده های بهداشتی شامل سطوح سرمی 25-هیدروکسی ویتامین D- یا 25(OH)D– اندازه گیری استاندارد ویتامین D- و غلظت CRP در کنار داده های ژنتیکی بود.

 

میانگین غلظت 25(OH)D 50 نانومول در لیتر بود، در حالی که 7/11 درصد غلظت‌هایی زیر آستانه کمبود 25 نانومول در لیتر داشتند.

 

شرکت کنندگان همچنین پرسشنامه هایی را تکمیل کردند که اطلاعاتی در مورد سلامت و سبک زندگی آنها ارائه می کرد.

 

پس از تجزیه و تحلیل داده‌ها، محققان در میان شرکت‌کنندگان دریافتند، تنها افرادی که کمبود ویتامین D داشتند، سطح CRP را افزایش دادند.

 

آنها همچنین دریافتند که افزایش سطح ویتامین D در بیماران مبتلا به کمبود ممکن است به کاهش شدت التهاب کمک کند.

 

محققان خاطرنشان کردند که این از یک اثر آستانه ای که قبلاً پیشنهاد شده بود پشتیبانی می کند، که نشان می دهد اصلاح کمبود ویتامین D ممکن است التهاب درجه پایین را کاهش دهد و به طور بالقوه خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با التهاب را کاهش دهد.

 

محققان همچنین خاطرنشان کردند که به نظر نمی رسد غلظت CRP پیش بینی شده ژنتیکی بر سطوح ویتامین D در هر دو تجزیه و تحلیل آماری خطی و غیر خطی تأثیر بگذارد.

 

کاهش خطرات خودایمنی

وقتی از دکتر الینا هیپونن ، استاد اپیدمیولوژی تغذیه و ژنتیک در دانشگاه استرالیای جنوبی، یکی از نویسندگان این مطالعه، پرسیده شد که چگونه سطوح ویتامین D ممکن است بر سطوح التهاب تأثیر بگذارد ، به MNT گفت :

 

در آزمایش‌های سلولی و حیوانی، ویتامین D هورمونی از تولید سیتوکین‌های التهابی مانند اینترلوکین 12 (IL-12) جلوگیری می‌کند.

 

در این مقاله، محققان خاطرنشان کردند که ویتامین D همچنین ممکن است تولید IL-10، یک سایتوکین ضد التهابی را افزایش دهد.

 

دکتر بروس هالیس ، استاد اطفال در دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی، که در این مطالعه شرکت نداشت، با پروفسور هیپونن موافق بود و خاطرنشان کرد که “اینها نقاط کنترل شناخته شده ویتامین D در سطح سلولی هستند.”

 

او به MNT گفت: «گفتن اینکه ویتامین D یک تنظیم کننده مهم ایمنی است، دست کم گرفتن است .

 

محققان به این نتیجه رسیدند که بهبود وضعیت ویتامین D در محدوده کمبود می تواند التهاب سیستمیک با درجه پایین را کاهش دهد و به طور بالقوه خطر بیماری های مرتبط با التهاب را کاهش دهد.

 

وقتی از پروفسور هیپونن در مورد محدودیت های مطالعه پرسیده شد، خاطرنشان کرد که مطالعه آنها فقط اثرات ویتامین D بر CRP را بررسی کرده است و نمی توان از آن برای تایید مکانیسم های زیربنایی این پیوند استفاده کرد.

 

هنگامی که از دکتر نیک سوتاکوس ، استادیار زیست شناسی در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، که در این مطالعه شرکت نداشت، در مورد محدودیت های مطالعه پرسیده شد، به MNT گفت :

 

این مطالعه بسیار خوب انجام شده است، و مهم است که توجه داشته باشیم که داده ها از گروهی متشکل از صدها هزار نفر به دست آمده است. محدودیتی که می‌توانم در این مطالعه به آن اشاره کنم این است که التهاب منحصراً توسط سطوح CRP تعیین می‌شود که اگرچه یک نشانگر حساس است، اما یک نشانگر خاص نیست.

 

وی خاطرنشان کرد که برای درک اینکه چگونه سطوح ویتامین D با اختلالات خود ایمنی مرتبط است، نیاز به اطلاعات بیشتری در سطح مولکولی، سلولی و بافتی است.

 

بحث ویتامین D

دکتر دیوید کاتلر ، پزشک خانواده در مرکز بهداشت پراویدنس سنت جان در سانتا مونیکا، کالیفرنیا، که او نیز در این مطالعه شرکت نداشت، تاکید کرد که اثرات ویتامین D “منطقه ای از بحث های مداوم است.”

 

در واقع، حتی خواص پیش‌فرض تقویت‌کننده استخوان ویتامین D توسط یک مطالعه بزرگ اخیر که روی بیش از 25000 نفر به مدت بیش از 5 سال تحت پیگیری قرار گرفتند و نشان داد که با مصرف ویتامین D خطر شکستگی کاهش نمی‌یابد، زیر سوال رفته است. بنابراین، ما از چه نتیجه‌گیری می‌کنیم. یک مطالعه اخیر نشان می دهد که ارتباط بین سطوح پایین ویتامین D و سطوح بالاتر پروتئین واکنشی C نشان دهنده التهاب است؟ احتمالاً زیاد نیست،» او به MNT گفت.

 

دکتر کاتلر گفت این به این دلیل است که تداعی با علیت یکی نیست.

 

برای مثال، او خاطرنشان کرد که سطوح پایین ویتامین D در میان بیماران مبتلا به کووید ممکن است به این معنی نباشد که سطوح پایین ویتامین D به تنهایی خطر ابتلا به کووید-19 را افزایش می‌دهد. او گفت این به این دلیل است که افرادی که به طور کلی بیمار هستند، در خانه می مانند و از COVID-19 بیمار می شوند، کمتر در معرض نور خورشید قرار می گیرند که می تواند ویتامین D آنها را افزایش دهد.

 

وی همچنین خاطرنشان کرد که در مورد تعریف اینکه چه چیزی ویتامین D کم را تشکیل می دهد، تردیدهایی وجود دارد که “هیچ ارتباط مستقیمی برای اثرات سوء ویتامین D بین 20 تا 30 وجود ندارد.”

 

واضح است که کمبود شدید ویتامین D می تواند منجر به تشکیل غیرطبیعی استخوان (راشیتیسم) در کودکان و پوکی استخوان در بزرگسالان شود. با این حال، کمبودهای ظریف، در حالی که با بسیاری از بیماری ها همراه است، هرگز ثابت نشده است که مستقیماً باعث ایجاد یا کمک به هر بیماری شود.

 

 

مکمل های ویتامین D

وقتی از دکتر هالیس پرسیده شد که آیا ممکن است برای افراد مهم باشد که قبل از مصرف مکمل ها بررسی کنند که آیا از نظر بالینی کمبود ویتامین D دارند یا خیر، دکتر هالیس توصیه خود را به اشتراک گذاشت:

 

من مصرف روزانه مکمل ویتامین D را توصیه می کنم. من شخصاً سطح گردش 25(OH)D را 50 نانوگرم در میلی لیتر توصیه می کنم. مجدداً، شخصاً من یک مکمل 10000 واحد بین‌المللی در روز مصرف می‌کنم، همانطور که تمام خانواده‌ام مصرف می‌کنند و در طول 15 سال گذشته با هیچ مشکلی از این کار مواجه نشده‌ایم. می توان آزمایش خون داد، اما مصرف مکمل آسان و بی خطر است.

 

دکتر Tsotakos خاطرنشان کرد، با این حال: “در رابطه با سطوح CRP مکمل ویتامین D برای افرادی که سرم 25(OH)D بیش از 30 نانومول در لیتر دارند، که پایین ترین حد محدوده مرجع است، فواید بسیار کمی وجود دارد. . این بدان معناست که افرادی که کمبود بالینی دارند، بیشتر از مکمل ویتامین D بهره مند می شوند.

 

به طور معمول، مکمل های ویتامین D بدون نسخه حاوی دوزهای نسبتا پایینی هستند که به طور کلی بسیار ایمن هستند. به گفته دکتر هیپونن، مکمل‌ها اغلب توسط افرادی مصرف می‌شوند که واقعاً به آن‌ها نیاز ندارند، همانطور که در مورد اکثر افرادی که در طول تابستان زندگی فعالی دارند، صادق است.

در صورت شک، آزمایش خون می تواند کمک کند که آیا کمبود دارید یا خیر.

 

مطلب قبلی

خبر خوب برای دیابتی‌ها؛ قرص جدید انسولین با قابلیت جذب بالا در راه است

مطلب بعدی

هر آنچه در مورد آبله میمون از گذشته تا به حال باید بدانید